Τα χαιρετισματα μου στον De kooning

«που είναι οι ποιητες να ξεφυλισσουν τη μητρα της γλωσσας
να φτασουνε στο γραμμα»

διακοσμω εντος μου ένα σπιτι
λουτρο ακτινων ηλιου-το πρωτο μου ντουζ
τενορο και αλτο τα κατσαβιδια μου
προχθες ανοιξα μια κονσερβα με αυτά
ή εβαλα ένα καινουριο ραφι
βαζω μεσα μια γατα χυδαια να καθεται
κι ακομα πιο χυδαια να πινει
χειμωνιαζω τις ντουλαπες μου
κι ανοιγω τρυπες στους τοιχους για το κρυο
συνομιλω με τους καθρεπτες μου
σε κάθε έναν λεω κι αλλα
αλλοτε με ακουν αλλοτε ραγιζουν
χτες φυτεψα ντοματες θαυμαζω τη κομψοτητα τους
τα σκουλαρικια και τις γαμπες τους
περνω ανασες διαστημικες
χωνευω μεσα μου το συμπαν
ουρανια σωματα-φωτιστικα
ψευτοηλιοι-ψευτοσεληνες
1000 watt ετσιθελικου φωτος
Κοιταζω το μπαρ
Οβιδες σε σταση εκτοξευσης
Ποταμια εγκλωβισμενα
Θαλλασες που το κυμα τους το χουν καταπιει
Αναγουλα-
Θα βαλω τεντα
Είναι καιρος που ο ηλιος με ενοχλει
Καθισμενος στη σκια ενός φωτιστικου ετοιμαζω πραξικοπημα
Καθως τρωω χορτα-σουπες-οσπρια
Τηλεμεταφερομαι σε δαση
Φορω στα δεντρα ή αυτά φορουν
Δαντελωτα εσωρουχα
Και σταζω τη γυρη των μουνιων τους
Κατω απ τα αμπελια γινομαι ο Σεπτεμβρης
Φτιαχνοντας μια περουκα από τσαμπια και μπουκλες
Σκαβοντας για να φανει η αρχαια σπορα
Το πρωτο χερι της θαμμενο
Η γατα πειναει
Στα ποδια της μια τιγρης
Τη ζηλευω
Στα ποδια μου πλαγκτον
Κατεβαζω μια γουλια καλαμποκι
Κατεβαζω μια γουλια κακτο
Συνομιλω με τη λεκανη μου
Της τα ξερναω όλα
Τραβω το καζανακι να φυγουν οι αληθειες μου
Την πορτα κλεινω.
Βγαινω για φαγητο. Σημερα θα φαω κρεας.

[moth-man].