Του Σκοταδιου το Φως

"Στην Αρχη τα
Παντα ηταν Φως"


Σημερα ειπα να μετρησω
το σκοταδι μου
το σκοταδι σου
το σκοταδι μας
ετσι οπως καψαλισανε την μερα
δεν της απομεινε ουτε δραμι φως
αλλα κι απο τη νυχτα δεν αφησανε
και τιποτα σπουδαιο
παει καιρος εξαλλου που εβλεπα
το φεγγαρι και καμαρωνα
τωρα βλεπω μια φετα λεμονιου
μια γυαλινη σφαιρα με ασημι κηλιδες
κατι νερουλο
Και...
τα μετρησα και βρηκα
το δικο σου πιο πηχτο
το δικο μου αξημερωτο
λιγο πριν το δει η μερα
κι ετσι πορευομασταν για καμποσο καιρο
κι ηταν τοτε που εσυ ολο μαυρα γυαλια φορουσες
κι εξω νταλα φως
κι ηταν τοτε που εγω εκλεινα τα στορια μερα μεσημερι
για να μην μπορεσει να με κοψει της πυρινης σφαιρας ο τροχος
Ειναι φαινεται αυτη η αντλια της ψυχης μου που
ολο δινει αφορμες και με εκθετει
κι εισαι κι εσυ
αγαλμα πενταστερο,τεχνης εργο
σε μερος σκιερο.
Και...
και εγω που μετρησα τις ιντσες
με τον πηχυ της καρδιας μου
εκανα ετσι..και αδραξα το φως
και σου στελνω τουτα τα φωτονια
τα σωματιδια φωτος
εξαλλου λιγες πυγολαμπιδες μεινανε εκει ψηλα
να φωτιζουν επιμονα τον ερμο ουρανο
με το στανιο
και ετσι ευχες δεν καναμε
ζουσαμε μοναχα το παρον
Και..
Και Μεσα?...πηχτρα σκοταδι,ερεβωδης ιστος
τενοντας φωτος κομμενος....
γι αυτο σου στελνω τουτες τις γραμμες
αυτες τις σκεψεις που
κοιτωντας τις απο ψηλα φανταζουνε ευθειες που δεν τελειωνουν πουθενα
γι αυτο στου στελνω αυτα τα κβαντα φως...

[moth-man].