Η ποιηση ως σαρκοφαγο φυτο

"η ποιηση ειναι το καταφυγιο
που φθονουμε"
Κ.Γ.Καρυωτακης


Εχω γινει μηχανη εσωτερικης καυσης
καιω ιδεες παραγω συναισθηματα
και δεν ξερω ακομα αν η δημιουργια
λυτρωνει ή καταστρεφει
κι αν ειναι το ζητουμενο αυτο
ναι,ναι ξερω θα μου πεις η ποιηση λυτρωνει
αλλα σου λεω οτι ειναι μια γλαστρα δωματιου
σαρκοφαγο φυτο
που τρεφεται με την ψυχη
(αφου το σωμα πρωτα ξεπετσιασει)
και εγω λαιμαργα της την παρεχω
οχι απο επιλογη, απλα δεν γινεται αλλιως
επιμονα το ποτιζω
το βλεπω, να,να μεγαλωνει
κι οταν ανθιζει με λυτρωνει
κι οταν μαραινει με ζουλα
να του δωσω τα οξεα της ψυχης μου
Ποιηση αδηφαγο φυτο σου καταθετω την ψυχη μου
Κι οσο πλαταινει το φυλλωμα σου ανασταινεται η καρδια μου
Κι οσο κονταινει η ριζα σου στενευει η υπαρξη μου.
Το λεω σε ολους αυτους που πιστευουν οτι η δημιουργια λυτρωνει
Το λεω και σε μενα
Σε καθε τι βρισκω κομματια της ψυχης μου
Η ψυχη μου, η ζωη μου εχει εκπορνευτει σε καμβαδες,λεξεις γραμματα, κολαζ
και ιδεες
Κι αν μου ζητησει κι αλλα κι αλλα θα της δωσω
Σαρκοφαγο τερας, θηλυκε μου δαιμονα ζητα μου σημερα οτι θες
οτι προλαβω θε να παρω
οτι προλαβω θε να δωσω
φυτο σε ποτιζω αποψε με τα δακρυα μου
και μεγαλωνεις κι αλλο και ανθιζεις
και σε ποτιζουν κι αλλοι
και σε ποτισαν κι αλλοι
Βερλαιν,Ποε και Μπωντλαιρ και Ρεμπω και Καρουζοι, Καρυωτακηδες
κι αλλοι που περασανε και σταλες ριχνανε
και φιλοι καλοι και Μινες, Γιουλες, Ματινες,Δημητρες,Γιαννηδες,Γιωργηδες,Γιωργιες
και ειπα να μην ξαναγραψω
κι ειπα για λιγο να χαθω
Ποιηση παλι αποψε τι ζητας?

[moth-man].